بیش از 80 درصدی سفر ایرانی‌ها به ترکیه کاهش یافت

جدیدترین ارزیابی‌ها از عملکرد تجاری ایران و ترکیه در سال جاری میلادی نشان می‌دهد که نه تنها صادرات اقلام نفتی ایران به ترکیه حدودا ۹۹ درصد کاهش یافته، بلکه تعداد مسافران ایرانی ترکیه در سال جاری نیز نسبت به سال قبل بیش از ۸۰ درصد کاهش یافته است.

به گزارش ایسنا، ترکیه به عنوان یکی از همسایه‌های غربی ایران، در سال‌های گذشته جایگاه خود را به عنوان یکی از اصلی‌ترین شرکای تجاری کشور تثبیت کرده و در سال ۲۰۱۹ میزان واردات ترکیه از ایران به شکل قابل توجهی افزایش یافت اما با تشدید تحریم‌های آمریکا، امکان صادرات اقلام نفتی ایران به ترکیه بسیار کم شده و همین امر در نهایت تاثیر خود را در آمار نهایی تجارت مشترک میان دو کشور نشان می‌دهد. در کنار آن با شیوع کرونا و با توجه به سیاست‌های سخت‌گیرانه دولت ترکیه در بستن مرزها، این موضوع نیز بر تجارت مشترک دو طرف تاثیر منفی قابل توجهی گذاشته است.

جدیدترین ارزیابی‌های اتاق بازرگانی تهران نشان می‌دهد که در سال ۲۰۱۹، ۷۲ درصد از کل صادرات ایران به ترکیه را اقلام نفتی تشکیل می‌داده که این اقلام در سال جاری عملا صادرات چندانی نداشته‌اند، به این ترتیب ایران، صادرات خود را با کالاهایی دیگر جایگزین کرده است.

در آمار کلی، میزان صادرات ایران به ترکیه از عدد حدودا سه میلیارد دلاری سال قبل، در هشت ماهه ابتدایی سال جاری میلادی به ۶۰۶ میلیون دلار رسیده که کاهشی ۷۹ درصدی را نشان می‌دهد. در حوزه واردات نیز از عدد حدودا ۱.۵ میلیارد دلار به یک میلیارد دلار رسیده و کاهش ۳۵ درصدی را به ثبت رسانده است.

اصلی‌ترین اقلام صادراتی ایران به ترکیه را پلاستیک، کود، مس، روی، آلومینیوم و سنگ‌های قیمتی تشکیل داده‌اند و ترکیه نیز در همین مدت به ایران، دیگ‌های بخار آب گرم، الیاف، مواد پلاستیکی و توتون و تنباکو صادر کرده است.

شیوع کرونا بیشترین تاثیر را در کاهش تعداد گردشگران ایرانی سفر کرده به ترکیه گذاشته است. در سال ۲۰۱۸، تعداد کل گردشگران ایرانی مسافر ترکیه بیش از یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر بوده و این عدد در سال ۲۰۱۹، حدودا ۱۰۰ هزار نفر کاهش یافته است. در سال ۲۰۲۰ اما کل ایرانیان سفر کرده به ترکیه، تنها ۲۵۰ هزار نفر بوده‌اند. به این ترتیب تعداد مسافران ایرانی ترکیه در سال جاری نسبت به سال قبل بیش از ۸۰ درصد کاهش یافته است.

تن فروشی برای آب آشامیدنی دغدغه‌ حاکمان جمهوری اسلامی نیست!

نماینده چابهار در جلسه با وزیر نیرو مقداری از آب کدر و آلوده‌ای که مردم سیستان و بلوچستان استفاده می‌کنند آورد و آن را به وزیر داد تا هم از آن بنوشد و هم در جلسه سران قوه به روحانی و رئیسی و قالیباف بدهند تا آنها هم از این آب بنوشند.

جدای از اینکه آیا این یک شوی تبلیغاتی از سوی این نماینده بوده یا خیر، آنچه واقعیتی تلخ و انکارناپذیر است، وضعیت سخت زندگی مردم در ایران است که هرچه از مرکز پایتخت دورتر شویم غلظت این مشکلات بیشتر می‌شود تا جایی که در مناطق محروم همچون سیستان مردم از داشتن آب آشامیدنی نیز محرومند و به گفته این نماینده زنان برای تهیه آب برای فرزندان‌شان تن فروشی و هم‌خوابگی می‌کنند.

حتی نوشتن این سطور برای نگارنده منزجر کننده و دردآور است، اما گویا مسئولان جمهوری اسلامی باکی از این مسائل ندارند و از حکومت‌داری صرفاً حفظ قدرت و در چنگ گرفتن ثروت را مدنظر دارند و اهمیتی نسبت به اوضاع ملت نمی‌دهند. هر کدام به نحوی دغدغه‌های فردی و گروهی خود را دنبال می‌کنند و هر روز طمع و عطش بیشتری برای کسب قدرت و ثروت دارند. از ابتدای انقلاب منحوس ۵۷ منابع و اموال کشور را غارت کرده‌اند و هر طوری که توانسته‌اند برای خواست خود به مردم ظلم و جفا نموده‌اند، اما باز دست و پا می‌زنند تا یکدیگر را حذف کنند و جایگاه بالاتری در جریان قدرت کسب نمایند.

خامنه‌ای که اصلا وارد مشکلات معیشتی و دغدغه‌های مردمی نمی‌شود و صرفاً در حال چینش مهره‌های نظام برای حفظ جایگاه خود و تحکیم قدرتش در کشور است. حسن روحانی هم در جایگاه رئیس‌جمهور با تزویر و ریاکاری‌های سیاسی درصدد بقای خود در سیستم و جریان قدرت است تا بعد از ریاست جمهوری نیز از سوی خامنه‌ای مورد تایید باشد و با حمایت‌های وی از استیضاح و حمله جناح اصول‌گرا در امان بماند.

آقای قالیباف نیز همچنان درصدد تحقق رویای ۲۰ ساله خود است تا بلکه بتواند رئیس‌جمهور شود و دومینو فسادهای کلان خود را تکمیل و شهوت قدرتش را ارضا کند. هفته گذشته بود که در ادامه سفرهای استانی خود به سیستان رفته بود و در جلوی دوربین‌ها دست به سر بچه‌های پابرهنه می‌کشید و اشک تمساح می‌ریخت. گفتم تمساح…

همین بچه‌های سیستانی که آرزویشان داشتن کفش و دمپایی است برای آوردن آب از هوتگ‌های طبیعی تاکنون بارها طعمه تمساح‌ها شده‌اند و یا با افتادن در هوتگ‌ها غرق شده‌اند.

آقای رئیسی نیز که بر مسند قوه قضائیه نشسته دغدغه‌ای جز قدرت‌نمایی ندارد و با اعدام جوانان و احکام ناعادلانه برای فعالان سیاسی و معترضان به نظام، وظیفه ایجاد رعب و وحشت در جامعه را عهده‌دار شده است. یک خبرنگار یا فعال حقوق بشر به شلاق و ده‌ها سال حبس محکوم می‌شود اما یک مسئول یا سردار سپاه که از بدو شروع مسئولیت به غارت و جنایت پرداخته، در حاشیه امن قرار می‌گیرد و به ریش مردم می‌خندد.

گفتن از نداشتن غیرت و تعصب برای مسئولان جمهوری اسلامی گزاره ای بیهوده است. چرا که آنها مردم را صرفاً برای سپر کردن در مقابل هجمه‌های خارجی و یا کشاندن پای صندوق رای برای کسب اعتبار می‌خواهند و گرنه کدام حکومت و حاکمی در جهان چنین ظلم‌هایی را به ملت خود می‌کنند.

به عینه بر این باوریم که همین پا برهنه‌های معصوم و همین مردمی که برای آب و نان‌شان تن‌فروشی می‌کنند و برای رفع نیاز خانواده کلیه می‌فروشند و همین جوانانی که در خیابان‌ها دست‌فروشی می‌کنند تا شرم بیکاری را نداشته باشند، به زودی انتقام این ظلم‌ها را خواهند گرفت. اما این‌بار انتقامی سخت در راه است…