فروش خاک ایران ، جنگلهای هیرکانی خبری بود که در میان اخبار خوب و بد هفتهی گذشته گم شد. خاکی که گفته شده هر۱۰ کیلوی آن۲۰هزار تومان معامله میشود.
محمد درویش فعال محیط زیست در خصوص اهمیت این خاک گفته است که ایران کشوری با منابع محدود خاک بهحساب میآید که فقط ۱۷ میلیون هکتار از وسعت آن(۱۱درصد) از خاک مرغوب برای کشاورزی برخوردار است و باید قدر این میزان از خاک را بدانیم.
از این وسعت فقط خاک نوار شمالی کشور است که خاک بسیار حاصلخیزی دارد و یکدرصد وسعت کشورمان را شامل میشود.
نمایندگان مازندرانی مجلس و اعضای فراکسیون محیط زیست یا پاسخگو نبودند و یا اصلا از این خبر اطلاعی نداشتند.
در شرایطی که ایران با محدودیتهای شدید منابع ارزشمند خاکی روبهرو است، سوداگران و قاچاقچیان خاک به شمال کشور هجوم آوردهاند و این خاک ارزشمند که برای تشکیل هر سانتیمتر آن بین ۶۰۰ تا ۸۰۰ سال زمان نیاز است،
با ارزانترین قیمت ممکن به فروش میرسانند و خاکی را که از نظر کانیهای فلزی در آن ارزش بالایی دارد و قیمت هر تُن آن ۲۸ دلار ارزشگذاری شده است، متاسفانه به پایینترین قیمت ممکن از دست میدهیم.
خاک کشور فقط از مرزها خارج نمیشود بلکه خاک سطحی به بهانهی کشاورزی، در کشتهای گلخانهای نابود میشود.
علاوه بر این، یکی از سیاستهای اشتباه ما تاکید بر خام فروشی به بهانهی توسعهی بخش معدن است و تاکید بر خام فروشی داریم، یعنی؛ جابهجایی بزرگ خاک و لایههای زیرین آن را که در فرایند تولید آن صدها هزار سال طول میکشد، بهراحتی و با ارزانترین قیمت ممکن بدون تبدیل به تولیدات ثانویه میفروشیم و این میراث ارزشمند به ارزانترین قیمت ممکن به فروش میرسد، مثل صادرات سنگ آهن یا مادهی اولیهی سیمان که بهخصوص از مرزهای غربی ایران به سمت کردستانِ عراق بسیار رونق دارد.
متاسفانه فعالیت بیحساب و کتاب معادن در حال نابود کردن جنگلهای هیرکانی و طبیعت منطقه است. اگر ما در این مناطق معدن الماس هم داشتیم،
ارزش نداشت که بهخاطر آن جنگلهای هیرکانی را نابود کنیم و ما این جنگلها را به بهای مواد بسیار بیارزشتری نسبت به جنگل از بین میبریم، مثل کارخانه سیمان نیلکو که ارزشمندترین رویشگاههای جنگلی ایران را با خطر جدی مواجه کرده است.
ما هر چقدر خاک کشور را از دست بدهیم، بستر تاب آوری جنگلهای هیرکانی کاهش پیدا میکند و در نتیجه استقرار و دوام درختان ارزشمند، اکوسیستم جنگل و تولید اکسیژن نیز به مخاطره میافتد، علاوه بر این در پایین دست جنگل وضعیت کشاورزی و شالیزارهای ما به شدت به مخاطره می افتند.