زهره سرو ، زندانی سیاسی و فعال رسانه ای ، پس از شلاق در پرونده ای که پیش از این با جریمه نقدی به پایان رسیده بود ، در تاریخ 7 آوریل آزاد شد.
بیدارزنی، رسانه فعالان حقوق زنان، روز پنجشنبه، ۱۹ فروردینماه، نوشت، اجرای حکم ۷۴ ضربه شلاق در مورد خانم سرو در حالی انجام شده که پیشتر این مجازات به جزای نقدی تبدیل و این بخش از پرونده او مختومه اعلام شده بود.
پروین محمدی ، فعال کارگری ، نایب رئیس هیئت مدیره اتحادیه صنف آزاد کارگران ایران و عضو موسس شورای کارگران بازنشسته تأمین اجتماعی ، به دلیل سخنرانی در تجمع بازنشستگی به یک سال حبس محکوم شد.
به گزارش اتحادیه کارگران آزاد ایران ، پروین محمدی به دلیل پرونده ای که در سال 96 علیه وی تشکیل شد ، به صورت غیابی به یک سال حبس محکوم شد و همزمان حکم جلب و ممنوع الخروجی او نیز صادر شده است
بر اساس این گزارش ، اتهامات علیه پروین محمدی ، که منجر به یک سال حبس زندان وی شد ، شامل تبلیغ علیه رژیم با سخنرانی با جمعی از کارگران بازنشسته در مورد مطالبات بازنشسته و نیز مصاحبه درباره آتشسوزی ساختمان پلاسکو بوده است.
پروین محمدی پیش از این به دلیل فعالیتهای مدنی و کارگری خود دستگیر و زندانی شده بود ، از جمله در تاریخ ۶ اردیبهشت ۹۸، ، به همراه تعدادی از فعالان کارگری که در پارک جهانی گاراژ بازداشت شده بودند.وی برای اجرای حکم خود به یک سال زندان و از آذرماه ۹۸ تا اردیبهشتماه ۹۹ برای تحمل این حکم زندانی شد.
گزارشگران بدون مرز دستگیری خبرنگار عکاسی ، نوشین جعفری و انتقال وی به زندان را محکوم کرده و خواستار آزادی وی شدند.
روز جمعه ، اول اسفند، گروه حقوق رسانه با صدور بیانیه ای نحوه رفتار سرویس های امنیتی با خانم جعفری ، به نقل از وکیل وی گفت که وی«بدون هیچ ابلاغ و احضار و اخطار قبلی» بازداشت شده است.
نوشین جعفری ، عکاس و روزنامه نگار سابق ، در تاریخ ۱۲ مرداد ۹۸ توسط سپاه پاسداران ایران دستگیر و به 5 سال زندان محکوم شد و در تاریخ ۲۹ بهمن دستگیر و برای اجرای حکم به زندان قرچک منتقل شد
امیر رئیسیان، وکیل خانم جعفری در واکنش به این اقدام به وبسایت امتداد گفت که حکم دادگاه تجدید نظر موکلش روز شنبه، ۲۵ بهمن ماه به او ابلاغ شده و بدون احضار، ابلاغ یا اخطار قبلی با مراجعه به منزل نوشین جعفری، او را بازداشت و برای اجرای حکم به زندان قرچک منتقل کردهاند.
نمایندگان جمهوری اسلامی در کنفرانسهای بینالمللی زنان٬ سیمایی غیرواقعی از شرایط ایران ارائه میدهند.
الهه امانی، فعال حقوق زنان و عضو کادر مدیریت دانشگاه ایالتی کالیفرنیا:
کنفرانسهای بینالمللی زنان با استفاده از تجربه زنان از ملیتهای مختلف در احقاق حقوق خود، باعث همبستگی زنان و آشنایی آنان از شرایط یکدیگر میشود. از طرف دیگر سازمانهای غیر دولتی، نهادهای حقوق بشر، نهادهای زنان و سازمانهای غیر دولتی در کنفرانسهای بینالمللی زنان لابی میکنند٬ با نمایندهها تماس میگیرند و اگر مثلا قرار باشد قطعنامهای به سود زنان تصویب شود و یا از قطعنامهای که قصد کمرنگ کردن حقوق زنان را دارد ممانعت شود، آن را تسهیل میبخشند. اما این بخش در مورد ایران زیاد کارسازی نداشته است؛ در واقع دولت ایران در این نهادهای بینالمللی، دستکم بر اساس مشاهده و تجربه من، در واقع یک سیمایی از شرایط ایران ارائه میدهد که با واقعیات جامعه ما کاملا متفاوت است.
نمایندههای رسمی جمهوری اسلامی در واقع فقط به عنوان نماینده ایران عمل نمیکنند که اوضاع و شرایط واقعی کشور را مطرح کنند؛ آنها در واقع مبلغینی هستند که در مورد مناسبات جنسیتی داخل ایران، در مسئله اعتیاد و غیره از جمهوری اسلامی دفاع میکنند. به نظر من بیشترین تاثیر مثبتی که این کنفرانسها برای زنان غیر دولتی دارد٬ این است که زنان قادر خواهند بود تجربیات مبارزاتی خودشان را با یکدیگر در میان بگذارند و از آموختههای یکدیگر بیاموزند تا دوباره آنها را تجربه نکنند.